تاثیر روش‌های مختلف فعال‌سازی مکانیکی سطح فولاد ساده کربنی بر ساختار پوشش فسفاته روی و کیفیت چسبندگی رنگ

در تحقیق کنونی به بررسی تاثیر روش‌های مختلف فعال‌سازی مکانیکی سطح فولاد ساده کربنی، بر ویژگی‌های پوشش فسفاته حاصله نظیر ساختار و قدرت بهبود چسبندگی رنگ پرداخته شد. تصاویر SEM نشان داد که فعال‌سازی سطح توسط عملیات ماسه‌پاشی، به دلیل افزایش مراکز فعال جوانه‌زنی، سبب تشکیل پوشش ریزدانه و متراکم‌تر شامل بلورهای فسفاته با متوسط ابعاد طولیm μ 57.65 شد که در مقایسه با بلورهای تشکیل شده بر روی سطوح فعال‌سازی شده توسط ساچمه‌پاشی و سنباده‌زنی به ترتیب با متوسط ابعاد طولی 169.72 وm μ 118.14، کاهش چشمگیری را داشت. همچنین، بیشترین و چشمگیرترین کاهش در متوسط ابعاد طولی بلورهای فسفاته به حدودm μ 24.99، در پوشش اعمالی به روش ابداعی معرفی شده در این تحقیق تحت عنوان فسفاته‌کاری مجدد مشاهده شد. مقایسه نتایج آنالیز عنصری EDX و SEM از سطح فلز پایه پس از سنباده زنی اولیه و نیز پس از پوشش‌زدایی سطح توسط سنباده‌زنی مجدد نشان داد که ذراتی از بلورهای فسفاته اولیه در طول پوشش‌زدایی در نواحی انحلال یافته سطح فلزپایه و شیارهای حاصل از سنباده‌زنی مجدد به دام افتاده‌اند که این ذرات در طول فسفاته‌کاری مجدد به عنوان مراکز جوانه‌زنی عمل می‌کنند. نتایج آزمون چسبندگی نیز نشان داد که فسفاته‌کاری، قدرت اتصال لایه رنگ به سطح فلز پایه را افزایش می‌دهد و هر چه ساختار پوشش اعمالی ریزدانه و یکنواخت‌تر باشد، بهبود بیشتری در کیفیت چسبندگی رنگ حاصل می‌شود. از طرفی نتایج نشان داد که با اعمال لایه عایق فسفاته بر روی سطح و افزایش خواص حفاظتی آن در نتیجه کاهش اندازه بلورهای فسفاته و تراکم بالای پوشش، کیفیت چسبندگی‌تر به دلیل ممانعت بیشتر از خوردگی زیر لایه رنگ، ترفیع یافت.